quinquepertitus

quinquepertitus
quīnquepertītus (quīnquepartītus), a, um (quinque u. partitus, Partiz. v. partior), fünffältig, α) Form quinquepert., Cic. de inv. 1, 59 u. 68. Augustin. de civ. dei 6, 3. p. 249, 16 D2; serm. 43, 3. – Adv. quīnquepertītō, fünffältig, Plin. 25, 65. – β) Form quinquepart., Augustin. epist. 187, 40. Cassiod. in psalm. 38 divis. u. ad v. 8 u. 13. Euanth. de trag. et com. p. 6. lin. 4. Reiff. (= p. X IV, 16 Klotz).

Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”